De columnist |
datum: 26 april 2016 |
Op de dag waarop Nederland zich opnieuw opwindt over de Turkse president Erdogan, reizen wij weer af naar Heiloo. Ik parkeer de auto voor het huis en als ik de voordeur heb geopend buk ik me om een beetje post van de mat te pakken. De overige post ligt al op tafel in de woonkamer. Keurig gesorteerd door ons Putzfrauchen, de dochter van een van onze vrienden die wel wat geld kan gebruiken om haar studie te financieren. Trouw maakt zij ons huis schoon als wij in Duitsland zijn, ze kan zelf het tijdstip bepalen en als we thuiskomen is alles op orde. Op het toilet beneden en in de badkamer boven zijn de uiteinden van de rollen toiletpapier omgevouwen zoals in een hotel, de bedden keurig opgemaakt en zoals gezegd de post gesorteerd op tafel. De bankafschriften bij elkaar, gescheiden van de overige post en dat alles naast de huis aan huis bladen en twee stuks FDs met de weekenduitgave FD persoonlijk. Daar verheug ik me op en zodra de auto is leeggehaald plof ik met de verzameling FDs op de bank. Plichtsgetrouw vraag ik aan mijn vrouw of ik wat voor haar kan doen. Nee nu niet, ik begin straks aan het eten dan kun je helpen, maar dat duurt nog even. Wil je koffie? Ja, lekker.
Ik neem even later een hap van de koek die naast het kopje ligt. Mmm, lekker krokant en zacht-zoet van binnen. Waar heb je deze vandaan? Van de bakker, die zijn beter als van de supermarkt Ik neem een slok koffie en sla de eerste FD persoonlijk open. Anouk Turkenburg verhaalt rechtsonder op de eerste pagina over selfmade man Ali B, ik negeer de advertenties van een horloge en van een auto die ik niet kan betalen en blader snel door naar de column van Man van de wereld - Onno Aerden. Ik ben fan van zijn schrijfstijl en ik bewonder zijn observatievermogen. Nagenietend sla ik het blad dicht zonder de andere artikelen te bekijken en pak de tweede FD persoonlijk. Ook nu ga ik recht op mijn doel af en lees Onnos column. Dit is echt genieten. Daarna leg ik de bladen terug op tafel en pak mijn kopje voor nog een slok koffie, de stroopwafel blijft kleverig aan het kopje hangen. |